شفقنا- در جلد سوم رساله مذمت حرام آیت الله العظمی سیستانی به نکات مهمی اشاره شده است:
خداوند متعال در قرآن کریم در مورد پرهیز از درآمدهای نامشروع می فرماید:
«اى كسانى كه ايمان آوردهايد، اموال خود را در ميان خود به عبث نخوريد، مگر اينكه كارى بدون رضايت شما باشد…».[1] ای کسانی که ایمان آورده اید، اموال یکدیگر را به ناحق نگیرید، مگر این که کار مورد توافق طرفین باشد.
در روایات اهل بیت علیهم السلام به مفاسد خوردن حرام اشاره شده است، از جمله: بی برکتی در مال، عدم قبولی عبادت، اجابت نکردن دعا، قساوت قلب، وحشیگری. از قلب تاثیر منفی بر نسل
از رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم در مذمت حرام خواری که فرمود: «عبادت در طعام مانند بنایی بر ریگ است» (و در روایت: شبیه بنایی است. ساختمانی روی آب).[2]
و در حديث ديگرى از پيامبر اكرم صلي الله عليه و آله فرمود: (ترك رقص حرام است).[3] نزد خداوند متعال برابر با هفتاد هزار حجت است.[4]
نقل شده است که وقتی عمر بن سعد لشکریان خود را برای جنگ با حضرت اباعبدالله الحسین علیه السلام و یارانش علیه السلام آماده کرد و از هر سو او را محاصره کردند، ای امام. حسین علیه السلام به سوی دشمن بیرون رفتند و او را به سکوت دعوت کردند، اما ساکت نشدند، خطاب به آنان فرمودند:
وای بر تو چه ضرری به تو می رساند اگر مرا بشنوی و به سخنانم گوش کنی که به راه رشد و شکوفایی دعوت می کنم، هر که از من پیروی کند از هادیان است و هر که با او مخالفت کند از گمشدگان است. و همه شما هستید، مرا نافرمانی می کنید و به سخنانم گوش نمی دهید، زیرا شکم شما پر از تابو و بر دل هایتان مهر شده است (غفلت) .. .[5]
از امام صادق (علیه السلام) می فرمایند: مالکیت اعمال با حرام به اولاد سرایت می کند.[6]
از امام صادق (صلوات الله علیه و آله و سلم) در فرموده ی تعالی می فرماید: «نَا أَیْتُمْ وَ أَعْلُمْ مَا أَعْمَلُونَ وَ أَعْلَمْ بَهَدًا».[7] و چون از پيامبر صلى الله عليه و آله سؤال شد، فرمود: به خدا سوگند آنان كساني هستند كه از كتان قبطى سفيدتر بودند، ولى هنگامى كه حرام شدند، از آن خوددارى نكردند.[8]
ابوحمزه سمالی از امام باقر (صلی الله علیه و آله و سلم) روایت می کند که رسول خدا صلی الله علیه و آله در خطبه الوداع حجة الوداع فرمود: برای من است که هیچ کس نمی میرد تا روزی خود را به دست آورد، پس او را کاملاً بپذیر، پس از خدا پروا کن و در امر رزق و روزی میانه رو باش و به تأخیر در روزی مبادا که تو را از نافرمانی خدا به طلب او وادار کند. حلال) زیرا خداوند متعال بر قوم خود انفاق می کند و آن را تقسیم کرده و بر حرام جدا نکرده است، پس هر کس تقوا پیشه کند و استقامت کند خداوند راه شرعی را به او عطا می کند. هر که عجله داشته باشد به غیر از حلال به او می رسد و اگر همین مقدار را به دست آورد، از طعام حلالی که برای او اختصاص داده شده کم می شود و در قیامت همین مقدار است. او محاسبه می کند و در قبال درآمدهای حرام خود پاسخگو است.[9]
