شفقنا- آیت الله العظمی جوادی آملی طی سخنانی با عنوان «جنون هلاکت» در تفسیر سوره بقره جلسه ۷۱ فرمودند:
در جوامع روایی که رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) از آن می گذشت، متوجه این موضوع می شوید. گفت: نگو دیوانه، بگو مریض مریض است و ناراحت است، پس گرد او جمع شدند، گفت: دنیا کیست و از خدا نیست، دیوانه است که خدا را رها کرده و در حالی که دیوانه غریبی را دنبال می کند. .
خوب، اگر عقل به معنای «لا عبادت الرحمن الرحمن» باشد، نتیجه این می شود: «لَمْ یَعْبُدُونَ الرَّحْمِنُ عَلَیْهِ» و عکس آن. از زبان خالق ذهن به ما می گویند #عقل یعنی «خدمت الرحمن» – معصوم این را گفت، اما معصوم از دهان کسی که ذهن را در جهان آفرید – کسى که عقل را آفرید و آن را به «چه بندة الرحمن الرحیم» عرضه کرد، خوب، در مقابل آن «هر چه خداى رحمان را نپرستد، او را با هوش است». چنین شخصی دیوانه می شود و در قیامت روزی که حق ظاهر می شود این جنون ظاهر می شود. بسیاری در روز قیامت دیوانه خواهند شد. حال در مورد رباخوار مثال زده می شود، اما این مختص رباخوار نیست، البته در مورد او مسلم است، اما ممکن است دیگران هم دیوانه وار دور هم جمع شوند، اما جنون که وجود دارد به این صورت است که انسان می فهمد که دیوانه است و عذاب دانا او را فرا خواهد گرفت.
در این دنیای دیوانه او عذاب نمی کشد و آشنایانش عذاب می کشند که او دیوانه شده است وگرنه رنج دیوانه چیست؟! او که نیاز به درک دارد، یعنی قوه ادراک در اختیار مجنون نیست، پس از این که نمی داند دیوانه است، عذاب نمی بیند و البته آشنایانش نیز از این که او مجنون است، رنج می برند; اما دیوانه‌های دنیای #قیامت متوجه می‌شوند که دیوانه‌اند، بنابراین در یک آشفتگی گیر کرده‌اند.
