بحران فرار تحصیل کردگان از افغانستان؛ احسانی در گفت و گو با شفقنا: طالبان به دنبال کانالیزه کردن مردم است / مجالی برای پرورش و استفاده از نخبگان وجود ندارد | جهان محتوا
حیف افغانستان – با روی کار آمدن مجدد طالبان که مردم را در سبک زندگی، تحصیل و بسیاری مسائل دیگر محدود کرد، دیگر فرصتی برای نقش آفرینی نخبگان در افغانستان وجود ندارد و کشور از نیروهای مستعد خالی شده است. . محروم کردن جامعه از نیروهای قوی و قدرتمند یک فاجعه است که آینده افغانستان را تحت تأثیر قرار می دهد.
“غلام سخی احسنی” این پژوهشگر سیاسی و مدرس دانشگاه در گفت و گو با خبرنگار شفقنا در خصوص خروج نیروهای آموزش دیده و تحصیل کرده از کشور پس از تسلط طالبان گفت: در جامعه ای که مردم به وفور خطوط قرمز و حتی در نوع خود زندگی می کنند. از پوشش، آزادی عمل ندارند و نخبگان فضا را تنگ می‌یابند و راه مهاجرت را در پیش می‌گیرند.»
جایی برای توسعه و استفاده از نخبگان وجود ندارد
این پژوهشگر سیاسی افغانستان درباره زمینه های رشد و شکوفایی نخبگان گفت: در جامعه شناسی نخبگان در جامعه ای متولد می شوند که ظرفیت وجودی آنها وجود داشته باشد، یعنی با هیچ محدودیتی مواجه نیستند و فرصت تفکر دارند. آزادانه و آزادانه باید امکان فعالیت داشته باشند با آمدن طالبان کسانی که طرز فکر و سبک زندگی و روابط اجتماعی و تحصیلی و خیلی مسائل دیگر دارند فرصت و جایی برای نخبه پروری در بنابراین کشور از نیروهای نخبه و نیروهای فکری، توانا و توانمندی که از هوش و توان فکری بالایی برخوردار بودند و از قدرت تحول و تحول در جامعه بهره مند بودند خالی شد و متأسفانه اکثریت آنها از کشور و کسانی که ماندند، به گوشه ای خزیدند و در متن جامعه وجود ندارند.
احسانی فرار نخبگان را فاجعه ای برای آینده افغانستان می داند و می گوید: این حادثه نشان می دهد که افغانستان دیگر به سمت روشنگری و پیشرفت حرکت نخواهد کرد، آینده بسیار ناامید کننده، ملال آور، ملال آور، تیره و تار و ناامید کننده خواهد بود. اکنون فضایی در کشور ما وجود دارد و امید به آینده به شدت کاهش یافته است.» دیگر افرادی را نداریم که باور داشته باشند می توانند زندگی پر از فعالیت در زمینه های مختلف و فرصت های فراوان در این کشور و آینده آن داشته باشند.
طالبان مسئول فرار مغزها هستند
غلام سخی احسنی دولت طالبان مسئول است وی به فرار نخبگان از افغانستان اشاره کرد و افزود: این حاکمان هستند که باید بستر مناسبی را برای آزاداندیشی، فعالیت و پرورش استعدادها فراهم کنند، ما مفهوم نخبه را داریم که به شما معرفی کردم اما موضوع دیگری وجود دارد. نخبه گرایی ایجاد فضای اجتماعی است، فرصتی برای تفکر آزاد تا فرد جامعه بتواند استعدادهای خود را شکوفا کند، استعدادهای خود را بیازماید و در جامعه مورد قدردانی قرار گیرد. نخبگان می بینند که برای او ارزشی قائل نیستند، فرصت کار و کار به او داده نمی شود، او به خروج از کشور فکر می کند».
طالبان مردم را هدایت می کند
این استاد دانشگاه تفاوت نظام جمهوری و امارت طالبان را در زمینه واگذاری نخبگان مطرح کرد و می گوید: در نظام جمهوری بستری برای رشد نخبگان، شکوفایی استعدادها و آزادی فعالیت وجود داشت. بنابراین گاهی اوقات افرادی که قانون شکنی می کردند شکل می گرفتند و افراد مستعدی نیز متولد می شدند، زیرا در این قسمت نه محدودیتی وجود داشت، نه فیلتری، نه معاینه ای برای شناخت نوع تفکر و گرایش در اینجا رو به رشد است یا برعکس. در مقابل، طالبان بر ایدئولوژی خاصی تأکید می‌کنند و افرادی را که مداخله می‌کنند از نظر طرز فکر، فکر و عمل هدایت می‌کنند. وقتی شرایطی وجود داشته باشد و مردم در معرض نظارت، کنترل و محرومیت از آزادی فکر و عمل باشند، دیگر نمی توان انتظار شکل گیری استعدادها و ظهور شخصیت های نخبه را داشت.»
وی در پاسخ به این سوال که تفاوت مهاجرت نخبگان در دولت قبل با حکومت طالبان چیست، گفت: درست است که در جمهوری مهاجرت وجود داشت اما در زمان جمهوری مردم تلاش می کردند که بروند. ” برای کشورهای دیگر هدفشان افزایش است.» ظرفیت، توانایی، دانش و کسب مهارت یا شرایط اقتصادی بود؛ امنیت اقتصادی و نبود فرصت برای نخبگان برای این افراد مشکل ایجاد می کند مهاجرت تنها راه است.
ماموریت نخبگان چیست؟
احسانی همچنین به اهمیت گسترش امید از نخبگان به مردم اشاره کرد و افزود: تنها کاری که نخبگان می توانند انجام دهند این است که مردم را خوشبین، نهادینه کرده و امید را در بین مردم گسترش دهند و مردم را اسیر ناامیدی نگذارند. او احساس ناامیدی می کند مردم بدانند که این فصل می گذرد، آینده روشنی در انتظار ماست، این وضعیت دوام نخواهد داشت و موقتی است. جهان قبول نمی کند و جامعه افغانستان را نمی توان با آنچه در بیست و سی سال گذشته بود مقایسه کرد. امروزه ما با گروهی تحصیلکرده، فعال و آگاه مواجه هستیم که توانایی تعامل با دنیای مدرن را دارند. این به هیچ وجه منعکس کننده وضعیت فعلی نیست.»
طالبان باید به فراخوان جامعه جهانی برای تشکیل یک دولت فراگیر توجه کنند
این پژوهشگر سیاسی افغانستان، تشکیل دولت فراگیر را تنها راه نجات مردم افغانستان و سعادت آنها می‌داند و می‌گوید: «توسعه افغانستان باید بر پایه فعال‌سازی بخش‌های معدنی، کشاورزی و سایر بخش‌های اقتصادی باشد. دولت کنونی باید استانداردهای بین المللی را رعایت کرده و از توانایی کشورهای خارجی بهره مند شود تا زمینه های مناسب برای سرمایه گذاری خارجی در افغانستان فراهم شود.
وی افزود: “وضعیت کنونی غیرقابل قبول است و نمی توان آینده افغانستان را به روشنی نشان داد و افغانستان را به سمت رفاه سوق داد. اگر این وضعیت ادامه یابد، افغانستان روز به روز منزوی تر شده و به سمت عقب نشینی می رود. طالبان باید روی این موضوع تمرکز کنند. مشارکت همه اقوام و گروه های مذهبی، حقوق بشر، آزادی بیان و حقوق بشر.” زنان. تاکنون کشورهای خارجی به دنبال رفع این موانع بر سر راه توسعه در افغانستان بوده اند و اگر طالبان به رفتار قبلی خود ادامه دهند، این فرصت فراهم خواهد شد. از دست داده و برای افغانستان خطرناک خواهد بود. ما امیدواریم که طالبان به مطالبات محلی و بین المللی برای حقوق مردم افغانستان پاسخ دهد.”
